Ποια είναι η πηγή δύναμής μας;

Η δύναμη της συνείδησής μας και άρα του εαυτού μας

Συχνά δεν γνωρίζουμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας όταν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Υπάρχουν λειτουργίες του εγκεφάλου που ακριβώς επειδή βρίσκονται πολύ βαθιά μέσα στα δεδομένα του δεν τις αντιλαμβανόμαστε ίσως και ποτέ. Εδώ λοιπόν μπαίνει στη μέση η έννοια του συνειδητού (τα δεδομένα που μπορούμε να διακρίνουμε) και του ασυνείδητου (τα δεδομένα που πολύ σπάνια αντιλαμβανόμαστε). Το ασυνείδητο περιλαμβάνει όλες τις διαδικασίες του μυαλού που λαμβάνουν χώρα πέρα από το συνειδητό επίπεδο. Το συνειδητό μυαλό περιλαμβάνει όλες τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις γνωστικές ικανότητες και τις αναμνήσεις που έχουμε, με το ασυνείδητο να αποτελεί μια βαθιά ψυχική διαδικασία που δεν είναι άμεσα διαθέσιμη στο συνειδητό μυαλό. Το ασυνείδητο αποτελεί μια αποθήκη αυτόματων δεξιοτήτων, πηγή αυτόματων αναμνήσεων, φαντασιώσεων και ονείρων.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή προσπαθούν να βελτιώσουν την καθημερινότητάς τους μέσω λειτουργικών για αυτούς δραστηριοτήτων με την επιθυμία να επουλώσουν τα τραύματα και τον πόνο του παρελθόντος καταφέρνοντας έτσι σιγά σιγά να προχωρήσουν. Η ζωή λοιπόν δεν είναι θέμα τύχης, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μία από τις πολλές θεωρίες που υπάρχουν υποστηρίζουν πως πριν γεννηθούμε επιλέγουμε αυτό που θέλουμε να μάθουμε σε κάθε ζωή μας, καθώς και την αποστολή που θέλουμε να φέρουμε σε πέρας. 

 Κανονικά υπάρχουν δύο φάσεις στη ζωή κάθε ανθρώπου. 

 Στην πρώτη φάση ζούμε αυτοματοποιημένα, χωρίς να θυμόμαστε από πού ερχόμαστε ή τις δυνατότητές μας, τα ταλέντα μας ή τις έμφυτες δυνάμεις μας. Το πρώτο στάδιο έχει να κάνει με την αφύπνιση, να θυμηθούμε δηλαδή ποιοι είμαστε, για τι είμαστε ικανοί και για ποιον λόγο βρισκόμαστε εδώ, μέχρι να αφυπνιστεί η συνείδησή μας. 

 Στη δεύτερη φάση, μετά την αφύπνιση, αλλάζει εντελώς ο τρόπος που βλέπουμε τη ζωή μας. Αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τις δυνάμεις μας και μαθαίνουμε να τις χρησιμοποιούμε. Έχοντας επαναλάβει αμέτρητες φορές τα περιοριστικά μοτίβα, είναι απαραίτητο να επαναλαμβάνουμε συνεχώς τις καινούργιες ιδέες και πεποιθήσεις μας που μας μιλούν για την πραγματική μας δύναμη και ικανότητά μας.

‘Ο,τι μας συμβαίνει γίνεται για να μάθουμε να αγαπάμε, τους εαυτούς μας και τους άλλους. Η ζωή διέπεται από νόμους που λειτουργούν αδιάκοπα, κάθε στιγμή. Η ζωή είναι ένα τέλειο σύστημα που αναζητά πάντα την ισορροπία και την αρμονία γιατί, η νοημοσύνη που την έφτιαξε διαθέτει αρμονία και τελειότητα.      

Προσελκύουμε εμπειρίες σύμφωνα με τις δονήσεις μας, τη δόνηση που εκπέμπουν οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μας διδάσκει η ζωή πώς να φερόμαστε στον εαυτό μας και στους άλλους. Γι’ αυτό, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε επίγνωση των σκέψεών μας και της συναισθηματικής διαχείρισης όσων αισθανόμαστε. 

Ό,τι σκεφτόμαστε μας δημιουργεί ένα συναίσθημα. Αυτό μπορεί να είναι είτε καλό, είτε κακό, είτε ουδέτερο. Αυτές οι σκέψεις δημιουργούν αυτόματα κάποια συναισθήματα τα οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε. Επομένως οι αρνητικές σκέψεις θα αποφέρουν αρνητικά συναισθήματα κ.ο.κ Οπότε καλό θα ήταν να αναγνωρίζουμε τι μας αξίζει και να το αναζητούμε μέσα από θετικές σκέψεις

Η συμπεριφορά μας είναι ο καθρέφτης των σκέψεών μας και αντίστοιχα των συναισθημάτων μας.

            “Εγώ καθορίζω τι χρειάζομαι 

            Το προσελκύω με τρόπο έμφυτο” 

 Οπότε, το καλύτερο που έχεις να κάνεις μέχρι στιγμής είναι να υπενθυμίζεις όσο το δυνατόν πιο συχνά στον εαυτό σου πόσο υπέροχος άνθρωπος είσαι και να θέσεις κάποιους στόχους με θετική ενέργεια και αισιοδοξία προσελκύοντας έτσι και αυτό που επιθυμείς (κάποιες φορές είναι ωραίο να βάζεις το σύμπαν να δουλεύει για εσένα κάνοντας μόνο μία σκέψη). 

Τι γίνεται λοιπόν μέσα μας; Πώς διαχειριζόμαστε τα νέα δεδομένα και καταστάσεις που συναντάμε;

“ Βλέπουμε μόνο αυτό που θεωρούμε πιθανό: 

Ό,τι μας φαίνεται αδύνατο, δεν το βλέπουμε” 

Όταν αρχίσει κάποιος να έχει επίγνωση της δημιουργικής του δύναμης, είναι πιθανό να νιώσει τον ίλιγγο του κενού. Η δημιουργία αρχίζει σε πνευματικό επίπεδο και, όταν ξεκινάς να βλέπεις ότι οι σκέψεις σου γίνονται δημιουργήματα, η συνείδησή σου επηρεάζεται. Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τις επιθυμίες μας να υλοποιούνται με την ταχύτητα του φωτός.

Να θυμάσαι πως η συνείδηση δέχεται μόνο ό,τι έχει προετοιμαστεί να αντέξει. Αυτό συμβαίνει γιατί το μυαλό μας και η συνείδησή μας απαιτούν χρόνο για να αποδεχτούν αυτήν την αλλαγή. 

Για να μπορέσεις να αναγνωρίσεις τις δυνάμεις σου, είναι πρώτα απαραίτητο να αναγνωρίσεις την ευθύνη σου. Δηλαδή, να αναγνωρίσεις ότι είσαι υπεύθυνος για αυτό που σου συμβαίνει. Το πιο δύσκολο είναι ότι, όταν φτάνουν σε αυτό το σημείο, τα περισσότερα άτομα νιώθουν ενοχές για όλα όσα έχουν συμβεί στη ζωή τους. Όμως, είναι πολύ σημαντικό να απαλλαγείς από την ενοχή και να κατανοήσεις ότι δεν είσαι υπεύθυνος για ό,τι δεν μπορείς να ελέγξεις. Δεν είσαι ένοχος για τίποτα. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις τη διαφορά μεταξύ ενοχής και ευθύνης. Για να απαλλαγείς από την ενοχή πρέπει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου. Εξάλλου, το μυαλό μας πάντα τείνει να αναζητά ενόχους και, όταν του λέμε ότι οι άλλοι δεν φταίνε, αυτόματα θα προσπαθήσει να ενοχοποιήσει εμάς τους ίδιους. Και εδώ πρέπει να μείνεις σταθερός, ώστε να το εκπαιδεύσεις και να του διδάξεις πως δεν είσαι υπεύθυνος για τίποτα, είσαι αθώος, γιατί τώρα μαθαίνεις και ότι η πλειονότητα των σκέψεών σου δεν γίνεται συνειδητά. Αυτό το μάθημα μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από την αγάπη, μαθαίνοντας να αγαπάς τον εαυτό σου. Η επίγνωση θέλει χρόνο. 

  “ Προσωπικά φαντάζομαι τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν μία μεγάλη πόλη σε ύψωμα, γεμάτη δρόμους, λεωφόρους και αυτοκινητόδρομους που διασταυρώνονται και συνδέονται σε διάφορα επίπεδα. Σαν ένα μεγάλο οδικό δίκτυο. Κάθε δρόμος είναι μία πεποίθηση. Οι καινούργιες ιδέες είναι λιγότερο ασφαλείς, άλλες βρίσκονται υπό κατασκευή. Και πάνω απ’ όλα, έχουμε μεγάλους αυτοκινητόδρομους, υπόγεια τούνελ προστατευμένα από τις πιο βασικές πεποιθήσεις, αυτές τις παιδικής ηλικίας. Κάθε φορά που αλλάζουμε μία πεποίθηση είναι σαν να καταργείται ένας δρόμος και να κατασκευάζεται ένας άλλος στη θέση του, ο οποίος οδηγεί σε άλλο σημείο. Ο νέος δρόμος αντικαθιστά τον παλιό, αφήνοντας μία παλιά πεποίθηση αναξιοποίητη.” 

                                                                         

– ΡΟΥΤ ΝΙΕΒΕΣ 
Εν ολίγης, το μυαλό είναι προετοιμασμένο για οποιαδήποτε αλλαγή, αλλά η συνείδησή σου όχι.

Είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει με το ζόρι. Ωστόσο, επειδή οι αλλαγές είναι ο βασικός στόχος, δεν είναι κακό να φοβάσαι ή να νιώθεις πως περπατάς σε άγνωστα μέρη. Άλλωστε πρέπει να το συνηθίσεις άμα ο σκοπός σου είναι να πετύχεις τους στόχους σου και να αλλάξεις την καθημερινότητά σου.

Keep practicing. 

Μην το βάζεις κάτω και θα δεις ότι δεν υπάρχει κάτι που ΔΕΝ μπορείς να κάνεις.

Από το μικρό, νέο μέλος με αγάπη προς όλες και όλους!

Start typing and press Enter to search