Η ψυχική υγεία και πώς χτίζεται

Η ψυχική υγεία ενός βρέφους, γίνεται η ψυχική υγεία ενός νηπίου… ενός εφήβου και τέλος… ενός ενήλικα!

Ένα παιδί που μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με στοργή, ανταπόκριση, και σύνδεση, αναπτύσσεται σωστά. Είναι ένα παιδί με ασφαλή δεσμό, που δεν χρειάζεται να παλεύει για την συναισθηματική του επιβίωση, κι έτσι ο εγκέφαλος του είναι ελεύθερος να ωριμάσει και να αναπτυχθεί.

Πως το πετυχαίνουμε αυτό;

✅ Αναγνωρίζουμε, επιβεβαιώνουμε, και αποδεχόμαστε τα συναισθήματα του παιδιού, οποία κι αν είναι αυτά.

✅ Αποφεύγουμε την κριτική, τις ταμπέλες, και τιμωριτικες μεθόδους διαπαιδαγώγησης. Τα παιδιά αξίζουν το σεβασμό μας.

✅ Αφήνουμε τα παιδιά να λειτουργούν σαν ισότιμα μέλη της οικογενειακής μονάδας. Τα ενθαρρύνουμε να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων.

✅ Χαρίζουμε ανιδιοτελή αγάπη χωρίς όρια και προϋποθέσεις. Ένα παιδί που δεν χρειάζεται να παλέψει για την αγάπη και την αποδοχή των γονιών του, αναπτύσσει αυτοπεποίθηση, αυτό-εκτίμηση, και πίστη στις ικανότητες του.

Είναι απαραίτητο να μεγαλώνουν τα παιδιά σε ασφαλές περιβάλλον, όπου μπορούν να κάνουν λάθη ελεύθερα, όπου τα όρια τους είναι πάντα σεβαστά, και όπου οι άνθρωποι που τα μεγαλώνουν είναι συναισθηματικά ώριμοι να σταθούν σαν καθοδηγητές για το παιδί.

Ισορροπία σύνδεσης και καθοδήγησης

Πόσες φορές έχουμε ακούσει τη φράση “Το κάνω για το καλό του”, είτε από εμάς, είτε από άλλους γονείς.

Το αρνητικό είναι ότι χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη φράση για να δικαιολογησουμε αυτά που επιβάλλουμε στα παιδιά μας, τις τιμωρίες – “Δε θα πας στον φίλο σου σήμερα γιατί δεν έκανες αυτό που σου είπα. Είναι για το καλό σου”.

Όταν πιστεύουμε ότι κάτι είναι για το καλό του παιδιού, πιέζουμε επιβάλλουμε, γινόμαστε χειριστικοι, μέχρι να γίνει αυτό που θέλουμε.

Δεν αφήνουμε περιθώρια. Τιμωρούμε, κάνουμε τα παιδιά να νιώσουν άσχημα, τα υποβιβάζουμε, γιατί πρέπει να μάθουν… “για το καλό τους”.

Έχουμε μάθει ότι πρέπει να διορθώνουμε τη συμπεριφορά, χωρίς να ψάχνουμε τι κρύβεται από κάτω. Ο ρόλος μας σαν γονείς ειναι να διδαξουμε το παιδί μας. Αλλά, πως μπορεί ένα παιδί να μάθει καινούρια πράγματα όταν όλη του η ενέργεια πηγαίνει στην προσπάθεια του να επιβιώσει;

Παιδιά που γίνονται ενήλικες και πιστεύουν ότι όταν νοιάζεσαι για το καλό του άλλου, είναι εντάξει να τον κάνεις να νιώθει άσχημα.

Όσο μένουμε στην επιφάνεια, στη συμπεριφορά του παιδιού, θα κάνουμε συνέχεια το ίδιο λάθος, και θα μεγαλώνουμε παιδιά με τραύματα.

Τα λόγια μας έχουν απίστευτη δύναμη, ας τα χρησιμοποιούμε για να ενθαρρύνουμε τους άλλους… κι όχι για να τους κάνουμε να νιώθουν άσχημα!

Λίγα λόγια για την Ραφαέλα Μιχαηλίδου

Η Ραφαέλα Μιχαηλίδου είναι Parent Coach, και επιμορφώτρια Θετικής Διαπαιδαγώγησης για γονείς. Έχει επίσης μεταπτυχιακό στις Βιοϊατρικες Επιστήμες, έχει παρακολουθήσει εκπαιδεύσεις στην αναπτυξιακή ψυχολογία και Παιδοψυχολογια, και είναι μέλος του Οργανισμού Θετικής Διαπαιδαγώγησης. Ως νέα μαμά και η ίδια, στόχος της είναι, μέσα από σεμινάρια, βιωματικά εργαστήρια, και ατομικές συνεδρίες, να βοηθήσει όσους περισσότερους γονείς γίνεται, έτσι ώστε να χτίσουν και να βελτιώσουν τη σχέση τους με τα παιδιά τους, χρησιμοποιώντας σύνδεση και ενσυναίσθηση, χωρίς φωνές και τιμωρίες.

wholesome_parenting by Rafaela Michailidou

IG: @wholesome_parenting FB: @wholesomeparenting1 Email: