Παρίσι, Παρίσι, Παρίσι…

Τραγούδια, γεύσεις, εικόνες και – φυσικά – ο εμβληματικός Πύργος του Άιφελ. Μπερεδάκια, γουστόζικα συνολάκια, κρουασάν 🥐 και στο σούρουπο σαμπάνια ή κρασί. Ναι, είσαι στο Παρίσι!

Μπορεί να χωρέσει το Παρίσι σε ένα άρθρο; Ε όχι! Μπορεί να χωρέσει σε ένα ταξίδι; Και πάλι όχι!

Βλέπετε λοιπόν που συνεχώς μου ζητάτε αδιανόητα πράγματα να φέρω εις πέρας; Άντε καλά… δεν θα σας αφήσω παραπονεμένους. Μια γεύση μικρή – τόση δα – θα προσπαθήσω να σας τη μεταφέρω.

Εισιτήρια – Η πρώτη και μεγάλη αποστολή

Προσδεθείτε, βρείτε όποια εισιτήρια και αν σας βολεύουν και… πάρτε μεγάλη βαλίτσα! Αυτή η πόλη θέλει αλλαγές, και στα ρούχα και στα παπούτσια. Ετοιμαστείτε για το περισσότερο περπάτημα που έχετε κάνει ποτέ. Δε θα το χορταίνετε! Και δεν μιλάω μόνο για αξιοθέατα – αλλά και για τις αποστάσεις μεταξύ τους.

Κυριολεκτικά, οι Γάλλοι αγαπούν το περπάτημα.

Τα σκαλιά στο μετρό για τη Μονμάρτρη ήταν μια τρέλα! (Είχε και ανελκυστήρα τελικά, αλλά αυτό το μάθαμε αφού τα ανεβήκαμε. Κλασικά!).

Διαμονή – Μια άλλη παριζιάνικη ιστορία

Εδώ θα χρειαστεί να συμβιβαστείτε. Αν βρείτε καταλύματα με όμορφο design, θα υστερούν σε καθαριότητα. Αν βρείτε καθαριότητα, μπορεί να υστερούν σε τοποθεσία. Αν πάλι η τοποθεσία είναι βολική, τότε θα θυσιάσετε την ηχομόνωση. Και όλη αυτή η… στέρηση, μπορεί να σας κοστίσει όσο ένας καπουτσίνο με σαντιγί σε πολύβουο καφέ.

Γι’ αυτό, έχω μερικές συμβουλές:

*Σιγουρευτείτε ότι το κατάλυμά σας είναι κοντά σε στάση του μετρό και σε περιοχή με εστιατόρια, ώστε να αποφύγετε σκοτεινά ή περίεργα σοκάκια το βράδυ.

*Ανάμεσα σε ξενοδοχείο και άγνωστο Airbnb, θα πρότεινα ξενοδοχείο – για την ασφάλεια και την οργάνωση. Το Παρίσι έχει και «περίεργες» γειτονιές, το ξαναλέμε.

*Αν επιλέξετε Airbnb (όπως εγώ), ψάξτε πολύ την περιοχή. Εγώ έμεινα σε κεντρική, περιποιημένη και ήσυχη περιοχή, που με βόλεψε απόλυτα. Το design και η ησυχία ήταν εξαιρετικά, αλλά – ναι – η καθαριότητα απογοητευτική. Και, από όσο έψαξα, αυτό ισχύει δυστυχώς για τη συντριπτική πλειοψηφία των καταλυμάτων, ακόμη και ακριβών.

Highlight: Η Όπερα Γκαρνιέ

Αν έπρεπε να διαλέξω ένα highlight από την παριζιάνικη εμπειρία, τότε αυτό είναι αδιαμφισβήτητα η Όπερα Γκαρνιέ. Δεν πρόκειται απλώς για ένα κτήριο – είναι θεσμός, αρχιτεκτονική ποίηση, καθρέφτης μιας άλλης εποχής.

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω εκεί παράσταση μπαλέτου, και ήταν τόσο συγκινητικά όμορφο που νομίζεις πως ο χρόνος σταμάτησε.

Αυτή η βραδιά τα είχε όλα. Ενα ποτήρι γαλλικής σαμπάνιας, φαντασμαγορική είσοδος ακόμη και συνέντευξη έδωσα σε μια Γαλλίδα δημοσιογράφο. Τώρα το τι έγραψε, ούτε βρήκα το χρόνο ειλικρινά να το αναζητήσω. Ελπίζω να μη με έβγαλε στο δικό τους “Ράδιο Αρβύλα” .

Pro tip: Αν κλείσετε εισιτήριο για την ίδια ημέρα, οι τιμές είναι πολύ πιο οικονομικές. Good luck με τη διαθεσιμότητα, αλλά αξίζει η προσπάθεια. Είναι εμπειρία ζωής.

Η γεύση του Παρισιού – Κυριολεκτικά

Και επειδή δε γίνεται Παρίσι χωρίς φαγητό, έχω να πω πως είχα την τύχη να δοκιμάσω γαλλική κουζίνα στο σωστό μέρος, και ευτυχώς μόνο εκεί! Το φαγητό ήταν εξαιρετικό, οι τιμές νορμάλ για τα δεδομένα της πόλης και η ατμόσφαιρα… υπερτέλεια.

Το εστιατόριο λέγεται Hotel Du Nord και ήταν σαν να πρωταγωνιστείς σε ταινία γαλλική – από αυτές τις παλιές, τις στιλάτες. Είχε αυτή τη ζεστασιά, τα σωστά φώτα, τα λουλούδια στα τραπέζια, τα κρασιά στα ράφια και ένα service τόσο διακριτικό όσο και φιλόξενο.

Η βόλτα στη Μονμάρτρη – Μύθος ή εμπειρία;

Και φτάνουμε λοιπόν στη φημισμένη Μονμάρτρη. Εδώ περίμενα πολλά. Τη μποέμ αύρα, την τέχνη, τα χρώματα, το Παρίσι όπως το έχουμε φανταστεί από ταινίες και καρτ ποστάλ. Αλλά η πραγματικότητα ήταν λίγο διαφορετική.

Η πρώτη μου εντύπωση; Ανθρώπινο μποτιλιάρισμα. Ειλικρινά, τόσος κόσμος δεν υπήρχε ούτε στην Disneyland. Selfie sticks παντού, ουρές για έναν καφέ, φωνές, φωτογραφίες, ένας συνεχής χαμός.

Αν ανέβεις ως το Sacré-Cœur, κουράζεσαι, αλλά αποζημιώνεσαι με την καταπληκτική θέα. Εκεί, ναι, νιώθεις λίγο Παρίσι. Το βλέπεις να απλώνεται μπροστά σου, και με τη συνοδεία ενός street artist που τραγουδά υπέροχα, η στιγμή γλυκαίνει.

Η πλατεία των ζωγράφων λίγο πιο πέρα είναι αληθινά όμορφη. Ζωγράφοι που δουλεύουν επί τόπου, προσωπογραφίες, τέχνη παντού. Αν κάτι αξίζει εκεί, είναι αυτή η ατμόσφαιρα. Μπορείς να καθίσεις, να πιεις κάτι και να αφεθείς – για λίγο.

Όμως συνολικά; Η Μονμάρτρη ήταν πολύ… τουριστική. Καλή για επίσκεψη, αλλά όχι για να μείνεις ή να αφιερώσεις ώρες. Την προτείνω ως ένα πέρασμα στο πρόγραμμα, όχι ως κορυφαία εμπειρία. Ναι, έχει θετικά vibes, αλλά τίποτα συνταρακτικό πέρα από τη θέα στην εκκλησία και τους street artists – καλλιτέχνες.

Μονοήμερη στη Disneyland – Εκεί που ξαναγίνεσαι παιδί

Και κάπου εκεί, σε μια μικρή απόδραση από την πόλη, ήρθε η μονοήμερη στη Disneyland Paris. Και ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Αν αγαπάς το παιδικό στοιχείο, τη μαγεία και την αισθητική, εδώ θα βρεις τον εαυτό σου να χαμογελά ασυναίσθητα.

Αγάπησα το vintage ύφος και τις λεπτομέρειες στα souvenir shops. Ήταν σαν να μπήκα σε παραμύθι… ή μάλλον, σε συλλογή της Μαρίλιας! Όλα επιλεγμένα με φινέτσα, από τις παστέλ αποχρώσεις έως τα retro κουτάκια.

Και φυσικά, το spooky κάστρο με τα εφέ του; Όνειρο! Κάθε βήμα ήταν έκπληξη. Once in a lifetime experience. Μια μέρα γεμάτη ενέργεια, χαμόγελα, μουσική, και μια αίσθηση ότι η παιδική ψυχή μας δεν έχει φύγει – απλώς περιμένει να τη φωνάξεις.

Μια στάση στο Λούβρο – Πριν χαθεί το φως

Και βέβαια, τι Παρίσι θα ήταν χωρίς μια βόλτα στο Μουσείο του Λούβρου; Το επισκέφτηκα με όρεξη αλλά και με προειδοποίηση: είναι τεράστιο, θέλει μέρες. Πήγα με ρεαλιστικές προσδοκίες, για να δω κυρίως όσα προλαβαίνω πριν χαθεί το φως της ημέρας. Και ήταν τελικά ό,τι πρέπει.

Η εμπειρία ήταν γεμάτη δέος, αλλά όχι κουραστική, γιατί δεν μπήκα με τη λογική του “να τα δω όλα”. Είδα ό,τι προλάβαινα, περπατώντας σε διαδρόμους γεμάτους τέχνη, παρελθόν, αφήγηση. Η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης, και ναι, φυσικά και η Μόνα Λίζα με τους φαν να κάνουν ουρές μπροστά της.

Το highlight για μένα όμως δεν ήταν μόνο τα διάσημα έργα – ήταν το ίδιο το κτήριο, η ατμόσφαιρα, η αίσθηση ότι περπατάς μέσα στην Ιστορία. Το Λούβρο είναι παγκόσμιας κλάσης εμπειρία, αλλά μόνο αν το επισκεφτείς με σεβασμό, όχι με άγχος.

10 Fun Facts για το Παρίσι

Υπάρχει ένας μυστικός αμπελώνας στο κέντρο του Παρισιού, στη Μονμάρτρη – ο Clos Montmartre – που παράγει κρασί κάθε χρόνο!

* Το Παρίσι έχει πάνω από 37 γέφυρες που διασχίζουν τον Σηκουάνα, με πιο διάσημη την Pont Alexandre III.

* Ο Πύργος του Άιφελ επρόκειτο να κατεδαφιστεί το 1909 αλλά σώθηκε επειδή χρησίμευσε ως ραδιοφωνικός πομπός!

* Η Παναγία των Παρισίων χρειάστηκε σχεδόν 200 χρόνια για να ολοκληρωθεί (από το 1163 έως το 1345).

* Η Μονμάρτρη είναι η πιο ψηλή φυσική τοποθεσία στο Παρίσι και φιλοξενεί τη Βασιλική της Sacré-Cœur.

* Το Παρίσι ονομάζεται συχνά “η Πόλη του Φωτός” όχι μόνο λόγω των φώτων, αλλά επειδή ήταν από τις πρώτες πόλεις με δημόσιο φωτισμό στους δρόμους.

* Στο Παρίσι υπάρχουν πάνω από 70 μουσεία—με κορυφαίο το Λούβρο, το πιο επισκέψιμο μουσείο στον κόσμο.

* Κάτω από το Παρίσι εκτείνονται πάνω από 300 χιλιόμετρα κατακόμβες, με οστά περίπου 6 εκατομμυρίων ανθρώπων!

* Η Αψίδα του Θριάμβου είναι τόσο μεγάλη, που το 1919 ένα αεροπλάνο πέρασε από κάτω της σε εορτασμό της νίκης στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

* Το μετρό του Παρισιού άνοιξε το 1900 και σήμερα έχει πάνω από 300 σταθμούς.

Κλείνοντας – Το Παρίσι είναι ιδέα

Θα ξαναπήγαινα; Χωρίς δεύτερη σκέψη. Με πιο ζεστό καιρό αυτή τη φορά, για να απολαύσω ακόμα πιο ανοιχτά τους δρόμους, τα πάρκα, τις βεράντες.

Γιατί το Παρίσι, στο τέλος της ημέρας, δεν είναι πόλη. Είναι ιδέα. Είναι τραγούδι, είναι εσάνς, είναι κινηματογράφος.

Το Παρίσι για μένα είναι σαν μια παρφουμαρισμένη αλληλογραφία, γραμμένη για όποιον ακουμπά την καλλιτεχνική του φύση.

Δεν το ζεις απλώς. Το νιώθεις. Και κάθε φορά που θα το σκέφτεσαι, θα μοιάζει σαν να άφησες πίσω σου κάτι… αλλά πήρες πολύ περισσότερα μαζί σου.

Till next time…

Κάθε ταξίδι είναι και μια εμπειρία ζωής, κάθε στιγμή και μια σπουδαία ανάμνηση.

Μαρίλια Μακρή