Τελειώνει με Εμάς | Γιατί Αξίζει η Ταινία;
Το περίμενα πως και πως να κυκλοφορήσει από τη πρώτη κιόλας μέρα που έμαθα για την επερχόμενη ταινία. Και ναι, το παγκόσμιο best seller φαινόμενο, Τελειώνει με Εμάς, μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη με πλήθος κόσμου να κατακλύζει τις κινηματογραφικές αίθουσες. Ανάμεσα στους θανατικούς αναγνώστες, τα ζευγαράκια αλλά και εκείνους που διψούν για την κόντρα των δύο ηθοποιών (aka Blake Lively & Justin Baldoni) βρέθηκα και εγώ χτες βράδυ στο Σίνε Κάστρο, το αγαπημένο θερινό σινεμά της Πάτρας, να απολαμβάνω το τέλος του καλοκαιριού συγκινημένη με τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ποπ κορν να απαλύνει κάπως τον πόνο .
Πάμε όμως να το πάρουμε όλο από την αρχή…
1. Rom Com ή Κοινωνική Ταινία;
Δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο να υπάρχει τέτοιο μίσος απέναντι στην Blake Lively. Προσωπικά, είδα μια ηθοποιό να έχει μπει στο πετσί του ρόλου, να με πείθει πλήρως ως Lily Bloom και επιπλέον, να έχει μελετήσει το βιβλίο. Από τις κινήσεις έως τις εκφράσεις, η Blake πείθει και μάλιστα, σε τοποθετεί άνετα στην θέση της. Τι δηλαδή; Να αμφισβητήσεις τις αισθήσεις σου.
Ο όρος gaslighting (μέθοδος ψυχολογικής χειραγώγησης με την οποία ο θύτης προσπαθεί να σπείρει αμφιβολίες στο θύμα, έτσι ώστε να μην είναι βέβαιο για την ίδια του τη μνήμη, την αντίληψη και τη λογική) παίζει καθοριστικό ρόλο στην προκειμένη ταινία – και κατ’ επέκταση στο βιβλίο. Ο Ράιλ πείθει την Λίλι ότι δεν είναι εκείνος ο θύτης αλλά αντίθετα, εκείνη χτυπάει από δική της αμέλεια και απροσεξία. Πρόκειται τάχα για ατυχήματα επαναλαμβάνοντας ότι δεν είναι τίποτα και πως όλα είναι εντάξει. Σας θυμίζει κάτι;
Οι ερμηνείες εξαιρετικές παρά την εμφανή δυσκολία να αποτυπωθεί η ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση χωρίς να προκαλέσει το κοινό ή να φανεί καρικατούρα. Και εδώ έρχεται ο τρόπος προβολή της ταινίας. Ο Τζάστιν το παρουσιάζει καθαρά ως ένα κοινωνικό μήνυμα μέσω της ταινίας ενώ η Μπλέικ επιλέγει συνειδητά να μην εστιάσει στην βία και να απαλύνει την ατμόσφαιρα με λόγια που θα στραφούν εναντίον της.
“Grab your friends, wear your florals, and head out to see it!”
μτφ: Πάρτε τους φίλους σας, φορέστε τα φλοράλ σας και ελάτε να το δείτε
Μεταξύ μας, δεν την αδικώ. Ο κόσμος δεν θέλει να κλάψει αλλά να προβληματιστεί. Εάν διατυμπάνιζε συνεχώς τη βία που υφίσταται ο ρόλος της, θα μηδένιζε αυτόματα τη μισή ταινία. Διότι στην αρχή όλα ήταν ιδανικά και τέλεια και σέξυ. Ύστερα από την μία ώρα προβολής, όλα άλλαξαν. Λίγες στιγμές μετά το γάμο…
2. Τα Παιδιά Ξέρουν να Αγαπούν
Η ιστορία του Άτλας και της Λίλι εννοείται πως δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Η υπερπροστατευτικότητα του ενός για τον άλλο αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Ο πετυχημένος πια σεφ συναντά μετά από χρόνια τον παιδικό του έρωτα εκεί που όλα είναι καλύτερα, δηλαδή την Βοστώνη. Εννοείται πως η αμοιβαία αγάπη και σεβασμός υπάρχουν ακόμη στο προσκήνιο όπως και το άγρυπνο βλέμμα του Ράιλ που βολιδοσκοπεί την υπόθεση και φουντώνει από ζήλεια.
Το πρώτο πράγμα που αντίκρισε ο Άτλας ήταν το σκισμένο βλέφαρο της Λίλι. Για όσους το έχετε δει ( ή έχετε καταρχάς διαβάσει) γνωρίζετε πως αυτό ήταν μέρος από τα αντίποινα για τα γέλια της κοπέλας στη θέα του συζύγου της να προσπαθεί να βγάλει ένα πυρίμαχο σκεύος από το φούρνο χωρίς ίχνος προστασίας. Θυμωμένος που κάηκε και κόπηκε, αφού το σκεύος έπεσε από τα χέρια του και έσπασε, χαστούκισε την Λίλι πιθανώς για να την συνετίσει.
Το βασικό όμως θέμα είναι το εξής: ο Άτλας θα μπορούσε κάλλιστα μετά από την χρόνια διακοπή επικοινωνίας και το ξυλοδαρμό του από τον πατέρα της Λίλι να μην θέλει καμία σχέση μαζί της. Κι όμως, έτρεξε κοντά της να την προστατεύσει. Γιατί τα παιδιά όντως αγαπούν αληθινά.
“In the future… if by some miracle you ever find yourself in the position to fall in love again… fall in love with me.”
μτφ: “στο μέλλον, αν ποτέ ξαναερωτευτείς… ερωτεύσου εμένα”
Παρά τα χρόνια που μεσολάβησαν και τα διαφορετικά μονοπάτια ζωής, ο Άτλας, ο πρώτος έρωτας της Λίλι, μυρίζεται ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Ράιλ και προσπαθεί να την πείσει να τον εγκαταλείψει. Δεν είναι λίγες οι φορές που και μόνο το όνομα του έφερε σε ρήξη το ζευγάρι οδηγώντας τον Ράιλ σε απόκοσμες συμπεριφορές και μορφές βίας. Φωνές, καβγάδες, σκισμένα βλέφαρα, πληγές στο κάποτε πολύτιμο τατού της.
Αν σε κάτι πιστεύω, είναι οι συμβολισμοί. Δεν είναι τυχαίο το όνομα της ούτε η εμμονή με τα λουλούδια. Εκείνα φυτρώνουν εκεί που τα αγαπούν και τα νοιάζονται ενώ όταν τα κακομεταχειρίζεσαι, μαραζώνουν και πεθαίνουν. Αυτό συνέβη και με την Λίλι. Η κακοποίηση που ζούσε η μητέρα της μεταφέρθηκε σαν κακό γονίδιο σε εκείνη και αδυνατούσε να το συνειδητοποιήσει παρά τα σημάδια. Ήταν πεπεισμένη πως όλα ήταν ατυχήματα. Μέχρι εκείνο το βράδυ που την ακινητοποίησε για να σκίσει με τα δόντια του το τατού, μια μικρογραφία της καρδιάς που σκάλισε ο Άτλας από τα κλαδιά μιας γέρικης βελανιδιάς.
3. Η Χούβερ, το Βιβλίο και το Gaslighting
Δεν μου έλειψε τίποτα και στο υπογράφω ως φανατική αναγνώστρια της Κόλιν Χούβερ, την οποία και υπεραγαπώ. Αν με γνωρίζεις, θα ξέρεις πως το πρωτόλειο μου, Σαν πέφτει η Αυλαία, αποτελεί ένα κοινωνικό μυθιστόρημα βασισμένο στην ενδοοικογενειακή βία. Για αυτό και σου δηλώνω πως όσα έδειξε η ταινία είναι όσο πρέπει για να μπεις στην θέση της Λίλι. Να προβληματιστείς, να πονέσεις, να αμφισβητήσεις τους άλλους αλλά πρωτίστως τον εαυτόν σου.
“Naked truths aren’t always pretty.”
― Colleen Hoover, It Ends with Us
Άκουγα γύρω μου κορίτσια της ηλικίας μου να μιλούν για την πρωταγωνίστρια με τα χειρότερα λόγια. Την “ατσούμπαλη”, την “περίεργη”, “τι της βρήκε ο κούκλος” και άλλα πολλά παρόμοια. Και να σου που ο σκηνοθέτης (και πρωταγωνιστής “Ράιλ”) ήξερε τι έκανε περίτρανα. Σε έβαλε στο πλαίσιο του gaslighting με τέτοια άνεση που πρώτος εσύ θα απορείς με τον εαυτό σου που δεν είδες νωρίτερα τα σημάδια.
Ξέρεις τι ήθελε να πετύχει; Να σου προβάλει το τέλειο μοντέλο που ψάχνει κάθε γυναίκα. Έναν γοητευτικό, σέξυ, γυμνασμένο, πλούσιο και πετυχημένο άντρα που θα σε κανακεύει και θα περνάς αξέχαστες στιγμές μαζί του. Έναν άντρα που λόγω του “πακέτου” του, θα είσαι συνεχώς ναρκωμένη και δεν θα βλέπεις νηφάλια πως όσο εντυπωσιακό περιτύλιγμα έχει, τόσο πιο σάπιος είναι στο εσωτερικό. Ο Ράιλ ήταν η περίπτωση αυτή ακριβώς. Ναι μεν ο πλούσιος και πετυχημένος νευροχειρούργος που επιδείκνυε την άνεση του με τις γυναίκες αλλά ταυτόχρονα, ήταν ικανός να πονέσει την γυναίκα του με το χειρότερο τρ΄όπο.
Και χωρίς να ζητήσει συγγνώμη. Χειριστικός όσο δεν πάει, την έπειθε πως ήταν αθώος. Διαστρέβλωνε πλήρως την πραγματικότητα και την έφερνε με τα νερά του. Χρησιμοποιώντας συνεχή παραπλάνηση, προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει το θύμα και να εκδιώξει τις αμφιβολίες για το πως συνέβησαν τα πράγματα ριζώνοντας τη δική του αλήθεια ως την σωστή.
Μην μου πεις πως ούτε εδώ ταυτίστηκες έστω και μια στιγμή στη ζωή σου.
4. “Τελειώνει με Εμάς”
Στις σκηνές που ακολούθησαν την εγκυμοσύνη όχι απλά σπάραξα στο κλάμα αλλά παρακαλούσα να μου ξεριζώσει κάποιος την καρδιά για να μην πονάω άλλο. Ο τρόπος που προστάτευσε το παιδί της, απομακρύνθηκε από εκείνον, προσπάθησε να βρει τις χαμένες ισορροπίες υπήρξε καθοριστικός. Ειδική μνεία στο ότι ο Ράιλ αρκέστηκε σε όσα του έδωσε η Λίλι. Κάποια πατρικά χρέη δηλαδή όπως το στήσιμο της κούνιας και την ευκαιρία να είναι μέσα στον τοκετό και να της κρατά το χέρι. Κι εκεί έγινε το μεγάλο μπαμ, λίγη ώρα μετά την γέννηση της μικρής Έμι, η μητέρα της αποφασίζει να εγκαταλείψει οριστικά τον πατέρα της δίνοντας τον αναγκαίο επίλογο σε δύο γενιές πια κακοποιημένων γυναικών. Κοιτώντας την μπέμπα κατάματα ξεστόμισε όσα σκεφτόταν τόσο καιρό, πώς αυτό τελειώνει εδώ…
“It stops here. With me and you. It ends with us.”
μτφ: “Τελειώνει εδώ. Σε εσένα και εμένα. Τελειώνει με εμάς.”
Ένα μικρό μα τόσο σημαντικό πόιντ αποτελεί το γεγονός ότι η ταινία δεν σταματά στο πρώτο βιβλίο αλλά δανείζεται στοιχεία του δεύτερου. Μετά τη γέννηση της μικρής, την βλέπουμε να μεγαλώνει και να ανθίζει σαν μπουμπούκι ενώ ο Άτλας δύο χρόνια αργότερα από όλα αυτά κάνει την εμφάνιση του διεκδικώντας όσα επιθυμεί η καρδιά του: την Λίλι.
Εσύ είδες την ταινία;
Μην ξεχάσεις να με βρεις στο instagram και να μου στείλεις εντυπώσεις!